Hoe kan ik ruimte geven aan mijn emoties?

Ik houd van wijze lichamen die haarfijn weten wat er in je leven gebeurt en nodig is. Hoe zorg ik ervoor dat die migraine zo snel mogelijk weg is? Ik ging in de Verbonden Brein Houding zitten en gaf alle ruimte aan wat er in me leefde, bewoog … niet alleen aan de migraine, ook aan de weerstand, de irritatie, de oordelen, echt alles. Alsof er een kindje van drie op mijn schoot zat, die dit voelde en waarbij ik troostend aanwezig was. Binnen een paar minuten kwam er een enorme rust over me en voelde ik dat mijn energie ging stromen door mijn hele lijf. Dit is een houding waarin je linker- en rechterhersenhelft weer met elkaar kunnen communiceren. Het gaat als volgt: kruis je enkels over elkaar. Steek je armen naar voren. Kruis je polsen. Draai je handen naar elkaar toe. Strengel je vingers ineen en leg je handen in je schoot of draai ze voor je hart. Doe je ogen dicht en laat in deze houding toe wat er in je leeft en beweegt. Binnen een paar minuten merk je dat er rust in je komt. Niet vanuit weg willen hebben, want dan ben je alsnog aan het vechten, maar juist te erkennen en toe te laten wat er is.

Het toelaten van emoties is de eerste stap om ervoor te zorgen dat ze niet jouw leven gaan bepalen. Niets meer en niets minder. Het sleutelwoord om emoties de ruimte te geven is voelen. Waar voel je deze emotie in je lijf? Heb je een gespannen buik, een zwaar hoofd, koude handen of spanning in je schouders. Ga eens rustig zitten en adem er een aantal keer rustig naartoe. Doe dit een aantal keer. En misschien heb je geen specifieke plek in je lijf waar je het voelt. Dat is ook prima. Probeer dan gewoon rustig te ademen. Voel de emotie zonder erover te oordelen. Creëer ruimte voor jezelf. Vind een vorm om je te uiten, zoals schrijven, tekenen of praten. Luister goed naar jezelf en onderzoek wat een fijne manier voor jou is. Belangrijk is om liefdevol met jezelf om te gaan en jezelf niet te veroordelen, want een emotie is altijd tijdelijk. Ontspanning en zelfbegrenzing zijn ook belangrijk. Je hoeft je niet meteen beter te voelen, maar stap voor stap kun je emoties de ruimte gaan geven. Door emoties te accepteren without erover te oordelen en ruimte te geven, kun je je energie weer laten stromen. En zo werkt het ook met emoties. Alles wat je onderdrukt wil namelijk uiteindelijk gezien worden. Op die manier kan je energie weer gaan stromen. Alles is oké. Dit gevoel is er gewoon. Niets meer en niets minder. Accepteer dat je deze emotie hebt. In het verleden had ik geregeld last van emoties, maar door ze te accepteren en te voelen, kon ik ruimte geven aan mijn emoties. Geest en lichaam kun je niet los van elkaar zien. Emoties kunnen zich gaan vastzetten in je lichaam, dus het is belangrijk om ze te voelen en te uiten. Vergelijk een emotie die je onderdrukt met een strandbal die je onder water probeert te houden, dit kost ontzettend veel energie, maar als je de bal aan de oppervlakte brengt en de ruimte geeft, zal deze strandbal uiteindelijk rustig wegdrijven en kan je energie weer stromen. Je moet je kwetsbaar opstellen om je emoties de ruimte te geven. We drukken deze gevoelens liever weg of negeren ze, maar dat is niet de oplossing. Emoties onderdrukken kost veel energie en kan leiden tot lichamelijke klachten. Alles wat je onderdrukt, wil namelijk uiteindelijk gezien worden. Door te accepteren en te voelen, kun je ruimte geven aan je emoties en je energie weer stromen. De ene keer gaat het beter dan de andere keer. Veroordeel jezelf niet en besef dat een emotie tijdelijk is. It’s part of life. Een mooi gedicht over het toelaten van emoties is De Herberg van Rumi. Verwelkom ze en ontvang ze allemaal gastvrij, zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt. Misschien komt hij de boel ontruimen om plaats te maken voor extase, ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns. Vraag ze om erbij te komen zitten en wees blij met iedereen die langskomt. De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd om jou als raadgever te dienen, dus luister naar je emoties en geef ze de ruimte.

In deze oefeningen gaan we in voeling treden met wat er in ons leeft aan gevoelens of emoties. Je kan deze oefening doen met gelijk wat voor gevoel dat je hebt en dat je graag wil verkennen. We gaan er op een gezonde manier ruimte aan geven opdat het zijn natuurlijke weg van verwerking kan afleggen. Het doel is om de emotie niet te gaan vermijden en ze net toe te laten. Kon je bij je gevoelens zijn en ze observeren, zonder er midden in te zitten? Hoe was het om met een soort van mildheid en vriendelijkheid te kijken naar je gevoelens? Kon je een soort van warmte in de kwaliteit van je aandacht leggen? Welk effect had het om gevoelens te benoemen? Bleef het gevoel hetzelfde of kon je het zien veranderen? Hoe evolueerde het gevoel? Kon je ook reacties van je geest opmerken bij het gevoel? En eens je deze had opgemerkt, kon je dan terugkeren naar het lijfelijke gevoel in je lichaam? Kon je ook iets opmerken in de zin van verwachtingen of een geheime agenda? Zoals bvb. willen dat het gevoel vermindert of weggaat?