Nederland bevindt zich volgens Rotmans in een kanteling, een grote transitie. Rotmans maakt in zijn verhaal de vergelijking met de transitie in het tweede deel van de negentiende eeuw, waarin drie fundamentele veranderingen plaatsvonden: (1) het tweede deel van de industriële revolutie; (2) een machtswisseling door de opkomst van een nieuwe middenklasse; (3) de modernisering van de samenleving. Destijds zijn de huidige sociale en economische systemen ontwikkeld. Volgens Rotmans bevinden we ons momenteel in een meervoudige crisis: een economische crisis, een ecologische crisis en een institutionele crisis. Hij ziet dit als een positief moment waarop de kanteling plaatsvindt. “Crisis betekent in het Chinees immers ook kans.”
We zijn de menselijke maat kwijt, aldus Rotmans. Systemen zijn alleen maar efficiënter geworden. We zijn nu op zoek naar nieuwe waarden, vertrouwen. Met deze woorden duidt hij de morele crisis waarin de samenleving verkeert en schetst hij de beweging van onderop.
We moeten van systeemwaarden naar ‘menswaarden’. Van doelmatigheid naar aandacht en tijd, van efficiency naar vertrouwen, van controle en beheersing naar ruimte, van regelzucht naar keuzevrijheid en van kosten/baten naar kwaliteit.