Wat is de betekenis van een leylijn?

Ik ben zelf aanhanger van de stelling dat de aarde ook een lichaam is, dat meridianen heeft, die leylijnen genoemd worden. Op deze lijnen bevinden zich knooppunten die de energie van de aarde reguleren. Energie van leylijnen komt van de directe omgeving van onze planeet. Daar waar deze de aarde binnenstroomt, ontstaan knooppunten (leylijncentra). Leylijnen verbinden deze met elkaar. Men voelde door de eeuwen heen dat deze plekken bezinning, verstilling, inspiratie en troost konden geven.

Leylijnen kun je zien als onzichtbare lijnen die door het landschap stromen en dragen belangrijke spirituele energie. Deze energiebanen worden vaak aangeduid als leylijnen, en ze fungeren als de levensaders van onze planeet, waarlangs energie stroomt en zich over de hele wereld verspreidt. De leylijnen hebben een helende werking en bieden ondersteuning en kracht. Op deze bijzondere plekken kunnen we bijvoorbeeld gemakkelijker inzichten verkrijgen en antwoorden vinden op levensvragen die ons bezighouden. Veel oude beschavingen, zoals de Kelten, de Maya’s en de oude Egyptenaren, geloofden in de spirituele betekenis van leylijnen. Ze voelden intuïtief aan hoe bijzonder deze plekken waren en bouwden hier hun heiligdommen omdat ze geloofden dat de energie die van de leylijnen afkwam, de kracht en betekenis van hun heiligdommen vergrootte. Al deze energielijnen liggen op het landschap en niet in de grond.

Leylijnen zijn een vorm van aardstralen. Aanhangers menen dat belangrijke plekken op de aarde zijn verbonden door een patroon van Leylijnen. De Engelman Alfred Watkins 1855 –1935 ontdekte patronen in het landschap die heilige plekken verbonden. Zo zouden de mysterieuze steencirkels, zoals Stonehenge, door Leylijnen met elkaar verbonden zijn.